Leuke kurkentrekker in de vorm van een draak.

De symboliek van de draak is cultuurafhankelijk. In Europa geldt een draak vaak als kwaadaardig. In andere landen brengt een draak juist vaak geluk of bescherming tegen het kwade. In Mesopotamië was de oorspronkelijke vrouwelijke godin een draak die de andere goden ter wereld bracht een draak. In Egypte was Apepi een god in drakengedaante die heerste over de onderwereld en over het kwade. In Griekse mythes worden drakontes voorgesteld als slimme, magische wezens die uit de aarde kwamen. 

In het middeleeuwse christendom stond de draak symbool voor het voorchristelijke denken, de niet-christelijke, heidense wereld en ook voor de gevallen engel, de duivel. De draak is als schrikbeeld een populair embleem van strijders. Zo verschijnt hij op de Parthische en Romeinse banieren, op de boeg van Viking-schepen, in de Keltische wereld als symbool van soevereine macht en ook op banieren in Engeland en Wales, waar de rode draak nog steeds een nationaal symbool is.

In Azië wordt de draak meestal opgevat als geluk symbool dat de drank der onsterfelijkheid kan voortbrengen. In het oude China vertegenwoordigt hij de oer-essentie yang, dat wil zeggen verwekking, vruchtbaarheid en activiteit. De draak is ook het vijfde teken van de Chinese dierenriem en is ook het symbool van het oosten, de zonsopgang en de lenteregen. Ook in Japan belichaamt de draak de regengod.